ახალი ქართული 3D ანიმაცია (?)

როგორც ჩანს ამ ახალი წლისთვის ჩვენი საამაყო კინემატოგრაფიის მამები ქართველი ბავშვების გახარებას აპირებენ. როგორც ცნობილი გახდა გამოდის ქართული 3D ანიმაცია, რომელსაც შალვა რამიშვილი აკეთებს:

კინო "რუსთაველი" და კომპანია "7 ზეტი" წაროგიდგენთ პირველ ქართულ 3D ანიმაციურ ფილმს "საახალწლო ზღაპარი - ბრძოლა ნატვრისთვალისთვის"

იუთუბზე უკვე დაიდო პირველი თრეილერებიც:







ყველაზე საინტერესო სწორედ ეს ბოლო თრეილერია.

როგორც ჩანს მოქმედება ვითარდება 2000 წლის წინ შატილის ტერიტორიაზე. ვიდეოში ჩანს უცნაური ორკების-მსგავსი არსებები (დევები??), რომლებიც თავს ესხმიან მძინარე ცხინვ.. უფრო სწორად შატილს :) მათ ორდებს კი ხევისბერის ჰაბიტუსის მქონე შავწვერა მოქალაქე მეთაურობს.

ჰოო, თუკი გავითვალისწინებთ რამიშვილის წინა პროექტს "სამსონაძეებს", სიუჟეტი ამჯერადაც ნამდვილად საინტერესო თუ არა დაძაბული მაინც იქნება... მშვიდობიანი ხევსურები ველური ორკებისა და რენეგატი ხევისბერის წინააღმდეგ :ურო:

თუმცა თუკი ქართული საზოგადოების "გემოვნებას" გავითვალისწინებთ, დარწმუნებული ვარ კინოთეატრებში ბილეთებზე რიგებს ვერ ავცდებით.

ამიტომ საინტერესო აქ სხვა რამეა.. და სამწუხაროდ, ჩვენთვის არც ისე სასიამოვნო - ანიმაციის ხარისხი :(
მე არ ვიცი რას წარმოადგენს კომპანია "7 ზეტი", მაგრამ ჩემნაირი არაპროფესიონლისათვისაც კი ცხადია, რომ როგორც თავად მოდელების და სამყაროს დიზაინი, ასევე კომპიუტერული ანიმაცია ძალიან დაბალ დონეზეა.. პრიმიტიული გრაფიკა და ფიზიკა.. :(

ვითომ საბოლოო რელიზისთვის გამოასწორებენ ამ პრობლემებს? ძალიან მეეჭვება..

ცალკე საკითხია ეს ყბადაღებული "3D", თითქოს 2D-ში ყველაფერი რიგზე იყოს და მხოლოდ ულტრათანამედროვე ტექნოლოგიები აკლდეს სამამულო ნაწარმს. ჩემი აზრით ჯობდა ჯერ ბაზისური ანიმაციის დახვეწა და მხოლოდ შემდეგ ფიქრი სამგანზომილებიან პროექტზე.

თუმცა თუ გავითვალისწინებთ, რომ საქართველო ყველაზე დემოკრატიულ ქვეყანაზე უფრო დემოკრატიულია, მსოფლიოში ყველაზე ტექნოლოგიური და ყველაზე სუპერ-ბუპერ პრადვინუტი ზესახელმწიფოა და ვაბშე ყველაზე ყველაზე დონეები ვართ, მაშინ ხოო მაშინ ხოო...

I Like თბილისი in the Rain

წვიმს წვიმს წვიმს


და მე საკმარისად დავსველდი სანამ სახლიდან სამსახურამდე მივიდოდი

მაგრამ მაინც კარგი შეგრძნებაა, რაღაც იზოლაციის პონტში - წიპა ვართ მარტო მე და წვიმა, სხვა დანარჩენი წვიმის ფარდის იქეთაა..

ისე კი ჩემთვის წვიმიანი თბილისი რაღაც პოსტაპოკალიპტური ქალაქის ასოციაციას იწვევს. ალბათ ამიტომაც მომწონს ლოლ :)

დიდი სიამოვნებით წავიდოდი სადმე სახეტიალოდ, საკაიფოდ დავსველდებოდი, მერე სადმე ბუხრიან კაფეში ან ბარში შევიდოდი, დავლევდი გლინტვეინს ან გროგს, გავშრებოდი და ვუყურებდი ფანჯრიდან როგორ წვიმს...


ჰო, გუბეების გადაცურვისას დღეს კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი თუ რა დებილურადაა ტროტუარები გაკეთებული, თუმცა ეგეც არაფერი.

პ.ზ. არ ვიცი რატომ, მაგრამ დილიდან ეს სიმღერა ამეკვიატა :)



:)

ჩემი ამონიტი

ეს ამონიტი უკვე დიდი ხანია მაქვს, ბავშვობაში პალეობიოლოგიის ინსტიტუტიდან წამოვიღე.
ზუსტად არ ვისი რამდენი ხნისაა, მაგრამ თუ გავითვალისწინებთ ამონიტების გადაშენების თარიღს, არანაკლებ 65 მილიონი წლის წინანდელი ყოფილა. თანაც საქართველოს ტერიტორიაზეა ნაპოვნი :)






ამონიტები - ეს იყვნენ ზღვის მოლუსკები რომლებიც ცხოვრობდნენ პალეოზოურ და მეზოზოურ ერაში 425–65.5 მლნ. წლებში ჩვენს წელთ აღრიცხვამდე.
მართალია ამონიტები დღეს აღარ არსებობენ, მაგრამ მათ მაინც დატოვეს შთამომავალი - "ცოცხალი ნამარხი" ნაუტილუსი.