06 June, 2013
Песня про Арвида
Бродил бродяга Арвид
Среди полей и холмов,
Под сенью лесных дрожелистов
И вдоль поющих ручьев.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
Шептал бродяге ветер,
И в воздухе пахло травой,
Светили на небе две лунные лампы,
Холмы блестели росой.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
Свою вспоминая подружку,
Что ждала, где солнца свет,
Он замер, увидев сиянье звезд,
Где звезд в самом деле нет.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
А там под огромной скалою
Во мраке неверных теней
Резвился, приплясывал Древний народец
Среди золотых огней.
Вьется под деревом наш хоровд
Где огнецвет цветет.
И в танце каждый аутлинг
Как ветер, огонь и вода.
Все пляшут под звуки серебряных струн
И не устают никогда.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
Навстречу ему вдруг выходит
Царица ветров и тьмы.
И звездами блещет Царицы взгляд,
И холодом дышит зимы.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
Любовь, словно свет небесный,
Во взгляде ее горит.
Становится с Арвидом рядом Царица
И тихо ему говорит:
"Сойди с коня, о Арвид,
Останься навеки тут.
Зачем тебе быть человеком?
Ведь это тяжелый труд".
"Я должен вернуться к людям
- Таков был его ответ.
- Ведь ждет меня там подружка,
Где солнечный яркий свет.
И ждет меня там работа,
И ждут меня там друзья,
А если я все это брошу,
То разве я - это я?
Оставь свои чары, Царица,
Ты можешь меня погубить,
Но все же тебе при всей твоей власти
Свободы меня не лишить".
Объятая северным светом,
В глазах - лютый холод зимы,
Стояла, прекрасна и недоступна,
Царица ветров и тьмы.
Хрустальный смех Царицы
Наполнил презреньем слова:
"Тебя заставлю я страдать
Без чар и волшебства.
Ведь жить ты будешь долго,
В памяти вечно храня
Наш лунный свет и музыку нашу,
Наш ветер, росу и меня.
Все эти воспоминанья -
Они ходят следом, как тень,
И даже во сне они будут рядом,
Когда кончается день.
И в будни, и в праздник с друзьями
Печаль тебя будет глодать.
Ты будешь помнить,
кто ты есть И кем ты мог бы стать.
С той глупой, скучной женщиной
Живи хоть целый век.
Иди же к себе, бродяга Арвид,
Ведь свободен ты, человек".
В мгновение ока исчезло
Веселье на склоне горы,
И Арвид остался один в лунном свете,
Рыдая до самой зари.
Вьется под деревом наш хоровод,
Где огнецвет цветет.
Пол Андерсон. Царица ветров и тьмы
საიფაისა და ფენტეზის ალბათ ყველაზე საუკეთესო მიქსი (საიმაკის "გობლინების ნაკრძალთან" ერთად) :)
24 March, 2013
ბედის ირონია ანუ GAME OVER!
პრელუდია:
რეალური ცხოვრება? ეგ რა არის?
გეიმერი
თამაში არის ის რაც აძლევს ადამიანს ცოტა ხნით მაინც სხვის "ტყავში ჩაძრომის" საშუალებას და ისეთი "სქილების" გამოყენების შესაძლებლობას, რასაც რეალში ვერ (ან არ) იზამ..
გარდა ამისა, ცხოვრება ისეთი ღლეობაა, რომ სჯობს უფრო საინტერესო სამყაროში ათასგვარი, თუნდაც ძალიან ჟუტკი თავგადასავალი გადაგხდეს, ვიდრე კვირაში 5 დღე 8-8 საათი ერთიდაიგივე რუტინულ საქმიანობას ეწეოდე თვიდან თვემდე და ა.შ...
მოკლედ, Gaming for Life! :))
© South Park
ვინც ასეთუისე კარგად მიცნობს, ყველამ იცის ჩემი არაინდიფერენტული დამოკიდებულება კომპიუტერული თამაშების მიმართ..
ანუ არ ვარ დიდი გეიმერი და რამე, მაგრამ მიყვარს კარგი და ჩამთრევი თამაშები, განსაკუთრებით რომელსაც ტუპად ჩეხაობა/სროლების გარდა ცოტა აზროვნებაც სჭირდება...
* აქვე ჩემი ძველი პოსტი თამაშების შესახებ: კომპიუტერული თამაშები
მოკლედ, თითქოს რა უნდა უშლიდეს ხელს საშუალოსტატისტიკურ ჰუმანოიდს დღეში რამდენიმე საათით მაინც გადაეშვას ვირტუალურ სამყაროებში და განიტვირთოს ამ ცხოვრების ამაოებისგან?!! (ჰაა რავა კლასნად დავწერე? :D )
მაგრამ.... როგორც ჩვენ გვინდა სად არის :((
ადრე - მქონდა დოხუია თავისუფალი დრო, მაგრამ არ მქონდა ნორმალური კომპიუტერი, რომელზეც ახალი, კაი გრაფიკის და ასეთივე კაი სისტემური მოთხოვნილებების მქონე თამაშები გაეშვებოდა..
ახლა - მაქვს მშვენიერი, საკმაოდ მონსტრი მონაცემების ლეპტოპი, რომელიც დღეისათვის გამოსულ ყველა თამაშს სახეს ააძრობს, მაგრამ არ მაქვს დრო!
fuck :(
© Nintendo
რეალური ცხოვრება? ეგ რა არის?
გეიმერი
თამაში არის ის რაც აძლევს ადამიანს ცოტა ხნით მაინც სხვის "ტყავში ჩაძრომის" საშუალებას და ისეთი "სქილების" გამოყენების შესაძლებლობას, რასაც რეალში ვერ (ან არ) იზამ..
გარდა ამისა, ცხოვრება ისეთი ღლეობაა, რომ სჯობს უფრო საინტერესო სამყაროში ათასგვარი, თუნდაც ძალიან ჟუტკი თავგადასავალი გადაგხდეს, ვიდრე კვირაში 5 დღე 8-8 საათი ერთიდაიგივე რუტინულ საქმიანობას ეწეოდე თვიდან თვემდე და ა.შ...
მოკლედ, Gaming for Life! :))
© South Park
ვინც ასეთუისე კარგად მიცნობს, ყველამ იცის ჩემი არაინდიფერენტული დამოკიდებულება კომპიუტერული თამაშების მიმართ..
ანუ არ ვარ დიდი გეიმერი და რამე, მაგრამ მიყვარს კარგი და ჩამთრევი თამაშები, განსაკუთრებით რომელსაც ტუპად ჩეხაობა/სროლების გარდა ცოტა აზროვნებაც სჭირდება...
* აქვე ჩემი ძველი პოსტი თამაშების შესახებ: კომპიუტერული თამაშები
მოკლედ, თითქოს რა უნდა უშლიდეს ხელს საშუალოსტატისტიკურ ჰუმანოიდს დღეში რამდენიმე საათით მაინც გადაეშვას ვირტუალურ სამყაროებში და განიტვირთოს ამ ცხოვრების ამაოებისგან?!! (ჰაა რავა კლასნად დავწერე? :D )
მაგრამ.... როგორც ჩვენ გვინდა სად არის :((
ადრე - მქონდა დოხუია თავისუფალი დრო, მაგრამ არ მქონდა ნორმალური კომპიუტერი, რომელზეც ახალი, კაი გრაფიკის და ასეთივე კაი სისტემური მოთხოვნილებების მქონე თამაშები გაეშვებოდა..
ახლა - მაქვს მშვენიერი, საკმაოდ მონსტრი მონაცემების ლეპტოპი, რომელიც დღეისათვის გამოსულ ყველა თამაშს სახეს ააძრობს, მაგრამ არ მაქვს დრო!
fuck :(
© Nintendo
12 February, 2013
Subscribe to:
Posts (Atom)